Τα ευρήματά τους έδειξαν την ύπαρξη μιας συμπεριφοράς στην μέλισσα που προσφέρει αντίσταση στην προσβολή. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν τον Ιανουάριο στο Journal of Insect Science, ως μέρος μιας ειδικής συλλογής που περιλαμβάνει μια ολοκληρη την έρευνα στις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με θεμελιώδεις και εφαρμοσμένες πτυχές της βιολογίας των μελισσών, η οποία εκδόθηκε σε συνεργασία με την Αμερικανική Ένωση Επαγγελματιών Μελισσοκομων.
Συμπεριφορά αντίστασης στη βαρρόα εμφανίζεται για πρώτη φορά στις μέλισσες
Κοινωνική απόπτωσις
Οι μέλισσες είναι κοινωνικά έντομα που εμφανίζουν τόσο ατομικές όσο και κοινωνικές ανοσολογικές αντιδράσεις, οι οποίες επηρεάζουν την υγεία της αποικίας. Αυτό είναι πολύ καλά μελετημένο όσον αφορά το άκαρι Varroa destructor το οποίο παρασιτεί τόσο στον γόνο όσο και στις ενήλικες μέλισσες ενώ είναι και φορέας ασθενειών
Η βαρρόα εισήχθη στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα στην δυτική μέλισσα και έκτοτε αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα της εξάλειψης των αποικιών μελισσών.
Αντίθετα, η Apis cerana (ασιατική μέλισσα) το αρχικό είδος ξενιστή, είναι σε θέση να επιβιώσει από προσβολές από ακάρεα με μικρή επίδραση στην υγεία και την επιβίωση των αποικιών του είδους.
Αυτή η ανθεκτικότητα της ασιατικής μέλισσας οφείλεται εν μέρει σε μια πρόσφατα αναγνωρισμένη κοινωνική ανοσολογική αντίδραση που παρατηρείται στον αναπτυσσόμενο εργατικό γόνο της A. cerana.
Ο μολυσμένος με βαρρόα εργατικός γόνος εμφανίζει καθυστέρηση στην ανάπτυξη του και τελικά πεθαίνει σε μια διαδικασία που ονομάζεται «κοινωνική απόπτωση». Η μη εκκόλαψη του επηρεάζει την αναπαραγωγή του Βαρρόα. Έτσι η ευαισθησία ενός ατόμου στη Varroa οδηγεί σε αντίσταση συνολικά επίπεδο αποικίας.
Οι ερευνητές δοκίμασαν να εντοπίσουν την παρουσία αυτού του χαρακτηριστικού της κοινωνικής απόπτωσις σε δύο ανθεκτικά στη βαρρόα αποθέματα μελισσών και τα σύγκριναν με ένα απόθεμα μελισσών που γνώριζαν ότι ειναι ευαίσθητο στη Varroa
Αξιολόγησαν τόσο την επιβίωση όσο και την ανάπτυξη του εργατικού γόνου που εκτράφηκε σε αποικίες ξενιστών με υψηλή και ελαφρά μόλυνση, και στη συνέχεια εκάναν τρεις ομάδες "θεραπείας"
Μια ομαδα με μη μολυσμένες αποικίες. Μια ομαδα με πειραματικά εμβολιασμένο γόνο με ένα άκαρι Varroa και μια ομαδα με τραυματισμένο γόνο με βλάβη που προσομοίαζε της Varroa.
Στα ευρήματα φάνηκε ανταπόκριση η οποία διαφοροποιήθηκε μόνο σε γόνους που εκτρέφονταν σε ελαφρά μολυσμένες αποικίες ξενιστών. Φάνηκε ότι οι πειραματικά μολυσμένες μέλισσες είχαν μειωμένη επιβίωση σε σχέση με το απόθεμα που έχει γνωστή ευαισθησία στα ακάρεα.
Αυτή είναι η πρώτη απόδειξη ότι η κοινωνική απόπτωση μπορεί να υπάρξει στους δυτικούς πληθυσμούς μελισσών.
Ειδικότερα:
Η ομάδα του USDA εξέτασε δύο αποθέματα μέλισσας ανθεκτικά στη Varroa: Ένα απόθεμα που εκτράφηκε σε εργαστήριο στις ΗΠΑ, ένα απόθεμα ρωσικής μέλισσας που εισήχθη από την Άπω Ανατολική Ρωσία, η οποία είναι γνωστή για τη μακρά σχέση της με τη Varroa. Κάθε απόθεμα είχε έξι αποικίες μελισσών.
Η ομάδα αναζήτησε την κοινωνική απόπτωση συγκρίνοντας την επιβίωση και την ανάπτυξη των μελισσών μετά τον εμβολιασμό με Varroa αλλά και με μικροπαρακέντηση.
Στη συνέχεια, η θνησιμότητα και η καθυστερημένη ανάπτυξη συγκρίθηκαν με ένα απόθεμα από ιταλικές μέλισσες, οι οποίες έχουν γνωστή ευαισθησία στη Varroa.
Νέοι γόνοι μελισσών τοποθετήθηκαν σε τρεις ομάδες: μια ομάδα ελέγχου, μια ομάδα με γονο τραυματισμένο με βελόνα και μια τρίτη ομάδα, μολυσμένη με ένα μόνο ακάρι. Εννέα ημέρες μετά το σφράγισμα οι ερευνητές αφαίρεσαν τους γόνους από τα κελιά και αξιολόγησαν την ανάπτυξη των νυμφών και την αναπαραγωγή των ακάρεων.
Οι ερευνητές παρατήρησαν την συμπεριφορά κοινωνικής απόπτωσις στο ρωσικό απόθεμα A. mellifera, το οποίο φαινόταν να συνδέεται άμεσα με τη μόλυνση από Varroa. Η πειραματική σειρά που ανατράφηκε στις ΗΠΑ παρουσίασε επίσης αυξημένη θνησιμότητα σε ελαφρά μολυσμένες αποικίες ένδειξη ότι η κοινωνική απόπτωση ίσως ειναι παρούσα. Οι ερευνητές προειδοποίησαν, ωστόσο, ότι το μικρό μέγεθος δείγματος της μελέτης εμποδίζει την εξαγωγή πιο οριστικών ευρημάτων και ζήτησαν περαιτέρω μελέτες.
«Η κατάσταση της προσβολής είχε πολύ μεγάλη επίδραση στην επιβίωση του γόνου», γράφουν οι επιστήμονες. «Η επιβίωση ήταν πολύ χαμηλότερη στους γόνους με υψηλά επίπεδα προσβολής βαρρόα έναντι των χαμηλών». Οι υψηλές προσβολές «φαίνεται να υπερκαλύπτουν τις επιπτώσεις του πρόσθετου στρες που προκαλείται από τις θεραπείες μας».
Ενώ οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί μελισσών έχουν ανακάμψει από διαταραχές κατάρρευσης αποικιών στα μέσα της δεκαετίας του 2000, ο κίνδυνος απώλειας των μελισσών από τα ακάρεα Varroa παραμένει υψηλός. Οι χημικές θεραπείες κατά των ακάρεων έχουν χρησιμοποιηθεί με κάποιο ευεργετικό αποτέλεσμα, όμως η αντοχή της βαρρόα στα εντομοκτόνα έχει αυξηθεί.
«Η αναπαραγωγή αποθεμάτων μελισσών ανθεκτικών στη βαρρόα μπορεί να είναι μια πιο βιώσιμη εναλλακτική λύση στην ανάπτυξη νέων θεραπειών», γράφουν οι ερευνητές.
Δείτε όλη την έρευνα εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου