Οσοι έχετε επισκεφτεί πευκοδάση σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας θα έχετε παρατηρήσει πεύκα με Βαμβακίαση, δέντρα δηλαδή που στους κορμούς και τα ψηλότερα κλαδιά τους έχουν ένα είδος βαμβακιού συχνά σε μεγάλο βαθμό μάλιστα.Αυτό είναι σημάδι που σημαίνει ότι αυτά τα δέντρα είναι εμβολιασμένα με τον εργάτη του πεύκου που η επίσημη ονομασία του είναι Marchalina hellenica.
Αναφορές μάλιστα για την βαμβακίαση των πεύκων κάνουν λόγο ότι υπήρχε ακόμα από την αρχαία Ελλάδα
Η “Μαρσαλίνα” φέρει άξια τον επιθετικό προσδιορισμό “ελληνική”. Υπάρχουν αναφορές παρουσίας στη χώρα μας σε αγαστή συμβίωση με το πεύκο από το 1415. Ταυτοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Ελληνα Γεννάδιο το 1882.
Συμβιώνει με πολλά είδη πεύκου που φύονται στην Ελλάδα. Διαπιστώνεται
στην πεύκη τη χαλέπιο γνωστή και με το όνομα, κοινό πεύκο (Pinus
halepensis), στην πεύκη την τραχεία, γνωστή και ως θασίτικο πεύκο
(Pinus brutia), στην πεύκη την αγρία ή δασόπευκο ή λιάχα ή δασική πεύκη
(Pinus sylvestris) και σπανιότερα στην πεύκη τη μαύρη, το μαυρόπευκο
(Pinus nigra). Η μαρσαλινα υπάρχει σε αγαστή
οικολογική ισορροπία με το πευκοδάσος, Οταν οι βιοτικοί, κλιματικοί και εδαφικοί παράγοντες ειναι εναρμονισμένοι μεταξύ τους τοτε οι φυσικοί εχθροί της Μαρσαλίνας
ρύθμιζουν τους πληθυσμούς της.
Η μελισσοκομική αξία της Μαρσαλίνας είναι δεδομένη. Το μελίτωμά της αποτελεί πολύτιμη μελισσοκομική τροφή για την παραγωγή του πευκόμελου. Το πευκόμελο στη χώρα μας καλύπτει το 60 – 70% της συνολικής παραγωγής. Μελίτωση των πευκόδεντρων μπορεί να παρατηρηθεί και φυσιολογικά εξαιτίας της διαταραχής του μεταβολισμού τους από την επικράτηση για μεγάλο χρονικό διάστημα ξηροθερμικών συνθηκών.
Το μελίτωμα από τη Μαρσαλίνα διαπιστώνεται τρεις μεγάλες περιόδους γνωστές στους μελισσοκόμους ως “βαρέματα”. Το πρώτο
“βάρεμα” τον Αύγουστο και το δεύτερο Σεπτεμβριο και το Τριτο βάρεμα τον Απρίλιο- Μάιο. Ενδιάμεσα υπάρχουν πολλά μικρότερα που δεν έχουν μελισσοκομικό ενδιαφέρον καθώς τα μελίσσια ξεχειμωνιάζουν
Μάλιστα σήμερα έχουν αναπτυχθεί ειδικά μοντέλα παρακολούθησης της μελίτωσης, ώστε να προειδοποιούνται οι μελισσοκόμοι για τη μετακίνηση των κυψελών. Τα “βαρέματα” αυτά συμπίπτουν με το μεγάλο ποσοστό, πάνω από 70%, των ερπουσών προνυμφών.
Παραγωγή μελιού!
Όσο λοιπόν περισσότερα από αυτά τα ζουζούνια υπάρχουν σε ένα πεύκο είναι λογικό ότι τόσο περισσότερο μελάκι θα βγει από αυτό.
Γι αυτό και οι κυβερνήσεις της χώρας μας κατά την δεκαετία του 1980 και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 επιδοτούσαν συνεργεία μελισσοκόμων να εμβολιάζουν με αυτό το έντομο τα πευκοδάση της πατρίδας μας προκειμένου να αυξηθεί έτσι και η ελληνική παράγωγη μελιού.Αυτό κι έγινε λοιπόν, και σύντομα η Ελλάδα μετατράπηκε σε μια πολύ μεγάλη δύναμη μελιού στην Ευρωπαϊκή ένωση αλλά και στον κόσμο.
Το εγχείρημα πέτυχε απόλυτα σε όλα τα είδη του πεύκου, στα οποία “μπολιάστηκε” η Μαρσαλίνα. Υπήρχαν βέβαια και φωνές διαμαρτυρίας, όπως της Δ/νσης Δασών Χανίων.
- Το ΕΘΙΑΓΕ “βγάζει” αθώο τον “εργάτη”.
- Το Εντομολογικό Τμήμα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών μιλεί για “πρωτογενή” εχθρό του πεύκου, που μπορεί να προκαλέσει ξηράνσεις κλάδων, ανάπτυξη της καπνιάς και ενίοτε και ξήρανση ολόκληρου του πευκόδεντρου.
- Η Κτηνιατρική Σχολή αναλαμβάνει το ρόλο του “συνηγόρου” υπεράσπισης.
- Το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο, ύστερα από έρευνα, προτείνει μια σειρά από συνθετικά και βιολογικά σκευάσματα καθώς και εξαπολύσεις φυσικών εχθρών.
Και ενώ ακόμα δεν έχει βγει ασφαλές συμπέρασμα για πιο λόγο πεθαίνουν κάποια πεύκα, γρήγορα γρήγορα το αρμόδιο Υπουργείο, από τα τέλη της δεκαετίας του 90 θα εγκρίνει σκευάσματα κατα της Μαρσαλίνα και ταυτόχρονα απαγορεύει και ποινικοποιεί τον εμβολιασμό του πεύκου. Ταυτόχρονα γίνεται και προσπάθεια να μειωθεί ο πληθυσμός του, με ραντίσματα και άλλα μέσα
Εδώ ουδείς ενδιαφέρθηκε για την μείωση της παράγωγης του μελιού.
Ουδείς ενδιαφέρθηκε για τους 25 χιλιάδες Έλληνες μελισσοκόμους, και ουδείς ενδιαφέρθηκε για τα 100 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο που έφερνε το πευκόμελο στην εθνική μας οικονομία.Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο ότι ο μόνος που ενδιαφέρθηκε ήταν η γείτονα χώρα Τουρκία η οποία διατυμπανίζει πλέον ότι είναι η μόνη χώρα που παράγει πευκόμελο.
Φυσικά στην μείωση της παραγωγής έπαιξαν σημαντικό ρόλο και οι καταστροφές των πευκοδασών από πυρκαγιές σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας! Με αυτά και μ αυτά έχουν απομείνει ελάχιστες περιοχές στην χώρα που εξακολουθούν να δίνουν πευκόμελο, με τις κυριότερες να εντοπίζονται στην βόρεια Εύβοια, την Θάσο, την Χαλκιδική, την Κρήτη και διάφορες άλλες κυρίως σε νησιά!
Δηλαδή ξέρουμε ότι αν το πρώτο βάρεμα του πεύκου ξεκινήσει στις 15 Αυγούστου πχ, τότε αυτό θα πάει για 21 ημέρες έως τις 5 Σεπτεμβρίου.
Μετά θα σταματήσει για άλλες 21 ημέρες, και το νέο βάρεμα το δεύτερο και κυριότερο θα ξεκινήσει στις 26 Σεπτεμβρίου και θα πάει συνεχόμενα για ακόμα 21 μέρες μέχρι τις 17 Οκτωβρίου!
Όλα αυτά φυσικά αν οι καιρικές συνθήκες όπως είπα ευνοήσουν την κατάσταση, ενώ θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν σημαίνει πως αν το πρώτο βάρεμα πάει καλά, ότι θα συμβεί το ίδιο και για το δεύτερο και το αντίστροφο, αν και είναι ευχής έργο να πάνε καλά και τα δυο βαρέματα.
Το πεύκο όμως όσο γλυκό κι αν είναι για μελισσοκόμους και μέλισσες άλλο τόσο δύσκολο αποδεικνύεται στους χειρισμούς του, καθώς σε αυτό πρέπει να πάνε δυνατά μελίσσια την κατάλληλη στιγμή που είναι να δώσει, και πρέπει να φύγουν ξανά την κατάλληλη στιγμή πριν πέσουν πολύ σε πληθυσμούς και προκύψει κίνδυνος για την ασφαλή διαχείμαση τους!
Δηλαδή μετά τα έλατα, τα μελίσσια θα πρέπει να μεταφερθούν σε κάμπο ώστε να συλλέξουν γύρη και να ανανεώσουν τους πληθυσμούς τους, ενώ καλό είναι και τροφοδοτική διέγερση να γίνει τέλος Ιουλίου προκειμένου να αυξηθεί η γέννα της βασίλισσας.Όταν έρθει ο καιρός για την μεταφορά τους στο πεύκο θα πρέπει αυτή να γίνει όταν ξεκινάει το βάρεμα, και όχι να τα πάμε εκεί και να τα παρατήσουμε νομίζοντας ότι αυτά θα δουλέψουν όποτε κι αν αρχίσει το βάρεμα.
Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι πολύ σημαντικό στα τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου ανεξάρτητα της μελιτωεκκρίσεως, αν η περιοχή δεν έχει γύρες, να σηκωθούν τα μελίσσια και να μεταφερθούν σε περιοχές με ρείκι σουσούρα για να ανανεωθούν.
Πληροφορίες: melissokosmos, Χανιώτικα Νέα
καλό θα ήταν, όταν αυτά που γράφονται μπορεί να επηρεάσουν τη δουλειά και το εισόδημα των παραγωγών, είτε να διευκρινίζεται σαφώς ότι πρόκειται για "δημοσιογραφικές" αναφορές, είτε να ενημερώνεται καλύτερα ο δημοσιογράφος, ώστε να μην γράφει "άλλα αντί άλλων"!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Υπουργείο με την απόφαση 93926/1741/27-5-2005 απαγόρευσε τους εμβολιασμούς των πεύκων με το Marchalina hellenica που υπάρχουν στο Λεκανοπέδιο του νομού Αττικής και μόνο. Δεν υπάρχει απαγόρευση εμβολιασμού των πεύκων στην υπόλοιπη Ελλάδα. Παρακαλώ κατεβάστε την Απόφαση του Υπουργείου και ενημερωθείτε καλύτερα
ΑπάντησηΔιαγραφή